Kinderen tussen de 6 en 11 jaar: schoolfobie en angsten

Wij schrijven onze teksten en reviews als onafhankelijke partij. Daarbij maken we soms gebruik van affiliate links. Meer hierover lees je in ons advertentiebeleid.

Bij kinderen tussen de zes en elf jaar vindt er een afname plaats van angsten met betrekking tot de veiligheid van het eigen lichaam. De kinderen zijn dan minder bang voor ziekte, ongevallen en ziektekiemen en ze zijn ook wat minder bang voor artsen en tandartsen. Ook vermindert de vrees voor honden, geluiden, duisternis en storm en zijn de kinderen beter in staat te aanvaarden dat ze tijdelijk van hun ouders worden gescheiden. Er is nog geen vermindering van angsten voor bovennatuurlijke krachten zoals spoken, heksen, monsters en boemannen.

Nieuwe angsten

De meeste nieuwe angsten hebben betrekking op school en gezin. De angst te worden uitgelachen door ouders, de juffrouw of meester en leeftijdsgenootjes, alsook de vrees voor ouderlijke afkeuring en afwijzing nemen op deze leeftijd toe. Het laatste kan bijdragen tot het ontwikkelen van een schoolfobie. De angst op school te falen en de angst voor docenten, leerkrachten, pestkoppen en leeftijdsgenootjes die willen vechten, zullen de overhand gaan nemen.

Bezorgd zijn over ouders

Op deze leeftijd raken veel kinderen bezorgd over de gezondheid, het financieel succes, de omgang met familieleden, buren en de maatschappelijke status van hun ouders. De bezorgdheid kan nog aanzienlijk worden vergroot door het tonen van het verkeerde ouderlijk gedrag. Ouders die hun kinderen laten blijken dat ze zich zorgen maken, zwak en hulpeloos overkomen, versterken in hoge mate de angsten van hun kinderen.

Hoe te reageren als ouder?

Het is heel natuurlijk dat kinderen van schoolgaande leeftijd zich de gezinsproblemen bewust worden en zich over hun ouders zorgen maken. Zo lang de ouders de kinderen maar niet belasten met hun angsten en zorgen, zullen de angsten van de kinderen binnen redelijke perken blijven. Helaas zeggen sommige ouders teveel tegen hun kinderen, of ze zeggen dingen tegen elkaar die in het bijzijn van een kind beter niet gezegd kunnen worden. Verliest de vader zijn baan, dan behoeft dit niet noodzakelijk een ramp te zijn, maar wordt dit medegedeeld op een wijze alsof het hele gezin nu om gaat komen van de honger, dan zal het wel degelijk daarop lijken. Ouders die het zo nu en dan onderling oneens zijn en elkaar met harde woorden toespreken in bijzijn van een kind, maken het kind van streek, want het gaat geweld en eventueel een scheiding verwachten.

Het gevoelige kind van acht en negen jaar oud

Een gevoelig kind van acht of negen jaar denkt dat het aan hem ligt dat bijvoorbeeld zijn vader geen promotie heeft gekregen op het werk of dat het niet goed gaat op de zaak. Schuldgevoelens kunnen een frustrerende angsttoestand veroorzaken, die het normale ontwikkelingsproces van het kind verstoort.

Schoolfobie

Als kinderen weigeren naar school te gaan, dan kan dit vele redenen hebben. In veel gevallen wordt het wegblijven van school veroorzaakt door strenge en onrechtvaardige onderwijzers, door de vrees door klasgenoten te worden gekwetst, uitgelachen en/of bespot te worden, of de vrees op school te falen met daaruit voortvloeiende bestraffing van de ouders. Een spijbelaar is een kind dat er gewoonte van maakt van school weg te blijven; het loopt van school weg. Sommige kinderen lopen niet weg van school maar rennen naar iets toe dat hun angsten wegneemt. Kinderen die aan een of andere vorm van fobie lijden rennen naar huis, naar hun vader of moeder toe. Ze zijn bang om van huis te zijn, omdat ze bezorgd zijn dat er iets zal gebeuren als ze weg zijn. Ze kunnen hoofdpijn, buikpijn, misselijkheid, duizeligheid en andere symptomen opnoemen of tonen om het thuisblijven te rechtvaardigen. Deze symptomen ontwikkelen zich onbewust en de ouder kan hen geen verwijt maken voor gevoelens en symptomen die ze zelf niet in de hand hebben.

Op kamp met school

De eerste dag van een kamp en de periode die daar aan vooraf gaat, kan tot heel wat vrees en angstgevoelens leiden. De kleine jongen of het kleine meisje dat voor de eerste maal van huis is, kan last krijgen van heimwee en vrees voor het onbekende. Het kind kan gaan huilen, geen trek hebben, gaan overgeven, diarree krijgen, vaak urineren en last krijgen van slapeloosheid. Deze symptomen duiden erop dat het kind blijkbaar nog niet rijp was voor een vakantiekamp met school. Enthousiasme is het sein dat ze er rijp voor zijn. Wanneer zijn beste vriendjes naar het kamp gaan en hij mee wil, als hij vraagt of hij naar het kamp mag, dan pas is hij gereed voor een wat langere scheiding van de ouders.


Edwin

Edwin

Op Husl.nl schrijft Edwin over alles wat maar in hem opkomt. Niets meer, niets minder.